Γρατσία Ειρήνη
Δεν βλέπω έναν άνθρωπο μπροστά μου, κύριε.
Με κοιτάτε με αυτό το υποτιμητικό ύφος, με αποκαλέσατε
κακόβουλο, γλοιώδη και φτωχό απόβρασμα.
Κρύβετε την ανασφάλειά σας για τα γερασμένα σας μυαλά
κάτω από γελοία καπέλα από γούνα κάστορα.
Γι’ αυτό, κύριε, δεν είστε καθόλου άνθρωπος.
Αντ’ αυτού, επιτρέψτε μου να πω πως
είστε μία άσχημη και μυτερή καρφίτσα.
Ναι, μία καρφίτσα.
Περνάτε δίπλα από ανθρώπους και τσιμπάτε,
επειδή σας κατακλύζει ο φόβος πως κανένας δεν θα σας αποδεχτεί
και πασχίζετε να βρείτε αξία μειώνοντας τους άλλους.
Προσπαθείτε να κερδίσετε τον σεβασμό μέσα από τις προσβολές.
Τσιμπάτε και ανοίγετε μικρές πληγές, ώστε
να τρέξει το αίμα
αλλά αυτό που δεν γνωρίζετε είναι πως
το αίμα σταματά να τρέχει και
η πληγή επουλώνεται.
Γιατί είναι μικροσκοπική και ασήμαντη
όπως και το νόημα της δικιάς σας ύπαρξης.
Δεν έχετε αυτό που χρειάζεστε για τον κόσμο.
Είστε μία μοναχική καρφίτσα, στην οποία αδύναμοι άνθρωποι δίνουν ώθηση και αδύναμοι άνθρωποι θαυμάζουν,
γιατί φοβούνται τα τσιμπήματα.
Αυτά τα μικρά τσιμπήματα, όμως,
κάνουν τον πραγματικό άνθρωπο
πιο δυνατό και πιο σίγουρο για τον εαυτό του.
Επιβεβαιώνεται η ισχυρή επιθυμία του για ζωή.
Ίσως, τελικά, και εσείς οι καρφίτσες να χρειάζεστε,
για να μας υπενθυμίζετε
πόσο τυχεροί είμαστε που είμαστε φτωχοί και άνθρωποι.
Πόσο τυχεροί είμαστε που οι γύρω μας πραγματικά μας αγαπούν
και που θα έκαναν τα πάντα για εμάς και
δεν μας εκμεταλλεύονται, γεμίζοντάς μας με ψεύτικες φιλοφρονήσεις,
οι οποίες γλυκαίνουν μόνο τα αφελή αυτιά, εκείνα που το έχουν ανάγκη.
Πόσο τυχεροί είμαστε που ξέρουμε όχι μόνο πώς είναι να αγαπιόμαστε
αλλά και να αγαπάμε.
Γιατί, κύριε, η ευτυχία δεν έρχεται μόνο, όταν έχεις δίπλα σου
κάποιον που σε αγαπά.
Έρχεται, όταν τον αγαπάς και εσύ.
Πιστεύεται πως τους αρέσει να τους τσιμπάτε;
Πιστεύεται πως σας αγαπάνε οι μικροί σας ακόλουθοι,
στους οποίους στηρίζετε τόσο πολύ την δύναμή σας;
Είμαι σίγουρος ότι λατρεύετε τα χρήματά σας.
Σας λατρεύουν και εκείνα, κύριε;
Μην γυρνάτε από εδώ και από εκεί,
επιζητώντας την προσοχή του κόσμου.
Μην κάνετε επίδειξη των χρημάτων σας σε φτωχούς.
Κανείς δεν θα σας αγαπήσει.
Και δεν είστε ο μορφωμένος ούτε ο έξυπνος ή ο ανώτερος.
Είστε ο δυστυχισμένος
και εμείς, οι φτωχοί άνθρωποι, αυτοί που ξέρουμε τι έχετε χάσει
από την ζωή.
Αν νομίζετε, λοιπόν, πως έχετε όλα όσα
μπορούν να σας κάνουν ευτυχισμένο, είστε βαθιά γελασμένος.
Η αγάπη θέλει δύο.
Εσείς δεν αγαπιέστε και σίγουρα,
δεν έχετε ιδέα πώς να αγαπάτε.
Γιατί πάνω από όλα έχετε χάσει τον σπουδαιότερο θαυμαστή
πού είναι ο εαυτό σας;
Είστε, κύριε, μία μοναχική καρφίτσα.
Βίβα